ตอนนี้เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองมาซักพักใหญ่แล้วคะ เพราะว่าเรื่องของครอบครัวตัวเอง
แม่ชอบบ่นว่าพ่อไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่เคยฟังแม่ ชอบเชื่อแต่คนอื่นทั้งๆที่เป็นเรื่องที่แม่บอกก่อนแล้ว อย่างเช่นตอนทำงาน ชอบเชื่อลูกน้องมากกว่าเชื่อแม่
พอมีทะเลาะก็ชอบบอกว่าที่มาแต่งงานกับพ่อ เพราะว่าที่บ้านฝั่งแม่แฮปปี้กว่าถ้าแต่งงานกับพ่อ แฟนที่แม่เคยคบด้วยทางบ้านแม่ไม่โอเคด้วย แม่เลยคิดว่าถ้าแต่งงานกับแฟนตอนนั้น บ้านแม่จะไม่มีความสุข แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้แม่กลายเป็นทุกข์อยู่ตลอด หลายปีมานี้แม่ชอบบอกว่าแม่จะออกจากบ้าน แต่ติดที่ว่าลูกยังไม่โต งานกิจการที่บ้านยังไม่ได้สอนให้ลูก เลยยังไปไม่ได้ แต่ล่าสุดมีทะเลาะกันอีกเรื่องเดิมๆ ก็เลยมาปรับทุกข์กับน้องเรา แล้วบอกว่า อีกห้าปีแม่ก็จะไป
แม่ชอบบอกว่าเวลาแต่งงานไปผู้ชายไม่เหมือนเดิมหรอกนะ มันจะแย่กว่าเดิมมาก เราเองก็คิดว่า ที่แม่คิดแบบนี้เพราะแม่ไม่อยากแต่งงานกับพ่อตั้งแต่แรกหรือเปล่า เวลามีปัญหาไม่เคยเคลียร์กันให่จบหรือเปล่า หรือเวลามีปัญหาแล้วชอบเก็บไว้รอระเบิดรวดเดียว บางทีมีอะไรเค้าก็จะพยายามทำเอง ไม่ขอความช่วยเหลือ เพราะตอนแต่งงานเข้าบ้านพ่อที่เป็นคนจีนโดนคนดูถูกว่าเป็นคนต่างจังหวัดจะทำมาหากินอะไรเป็น (อย่าดราม่าประเด็นดูถูกเพราะคนนั้นเป็นคนแก่มากๆๆๆๆๆๆๆๆแบบเค้าเสียไปแล้ว)
เราเลยรู้สึกว่า เหมือนแม่ไม่มีความสุขเลย เค้าทนมาตลอด ชอบบอกว่าการแต่งงานต้องเลื่อกคู่ดีมากๆ เราสงสัยว่า ต้องดีขนาดไหน เรา(อายุ27)คบกับแฟนมาสี่ปี ทะเลาะกันก็มี แต่เวลามีปัญหาเราชอบเคลียร์ให้จบ ถ้ามีเรื่องทะเลาะอีก จะไม่หยิบเรื่องที่เคยเคลียร์ไปแล้วมาพูดอีก เราเลยสงสัยว่า ถ้าเราแต่งงานไป เราจะเป็นเหมือนแม่มั้ย ที่พอมีเรื่องจะคอยทนเพื่อรักษาการแต่งงาน? รักษาครอบครัว? รักษาหน้า? หรือว่าอะไร คือตอนนี้เราเองก็สับสนมากๆ
และก็เริ่มกลัวเรื่องการแต่งงานไปด้วยหน่อยๆ
เราเคยมีโอกาสฟังรายการวิทยุที่คุณหนูดีจัดเรื่องปัญหาครอบครัวที่หากพ่อแม่หย่ากัน ควรบอกลูกอย่างไร ถึงแม้บ้านเรายังไม่ได้หย่ากัน แต่เราก็รู้สึกได้เลยว่าคุณหนูดีพูดถูกในประเด็นที่ ถ้าพ่อแม่มีเรื่องทะเลาะกัน ไม่ควรไปเล่าให้ลูกฟัง ว่าพ่อไม่ดีอย่างนู้น แม่ไม่ดีอย่างนี้ เราเองก็รู้สึก ทุกวันนี้เราไม่ค่อยโอเคกับพ่อ ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากที่แม่ชอบบอกว่าพ่อไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้
อยากถามคนที่แต่งงานมาแล้ว รู้สึกว่าต้องทนมั้ยคะ วิธีการจัดการปัญหาที่ดีคืออะไรคะ การนั่งคุยเปิดอกเลย หรือว่าเก็บเงียบดีกว่า
อยากรู้จริงๆว่า การแต่งงาน คือการที่อีกฝ่ายต้องยอมทนหรือเปล่าคะ
แม่ชอบบ่นว่าพ่อไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่เคยฟังแม่ ชอบเชื่อแต่คนอื่นทั้งๆที่เป็นเรื่องที่แม่บอกก่อนแล้ว อย่างเช่นตอนทำงาน ชอบเชื่อลูกน้องมากกว่าเชื่อแม่
พอมีทะเลาะก็ชอบบอกว่าที่มาแต่งงานกับพ่อ เพราะว่าที่บ้านฝั่งแม่แฮปปี้กว่าถ้าแต่งงานกับพ่อ แฟนที่แม่เคยคบด้วยทางบ้านแม่ไม่โอเคด้วย แม่เลยคิดว่าถ้าแต่งงานกับแฟนตอนนั้น บ้านแม่จะไม่มีความสุข แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้แม่กลายเป็นทุกข์อยู่ตลอด หลายปีมานี้แม่ชอบบอกว่าแม่จะออกจากบ้าน แต่ติดที่ว่าลูกยังไม่โต งานกิจการที่บ้านยังไม่ได้สอนให้ลูก เลยยังไปไม่ได้ แต่ล่าสุดมีทะเลาะกันอีกเรื่องเดิมๆ ก็เลยมาปรับทุกข์กับน้องเรา แล้วบอกว่า อีกห้าปีแม่ก็จะไป
แม่ชอบบอกว่าเวลาแต่งงานไปผู้ชายไม่เหมือนเดิมหรอกนะ มันจะแย่กว่าเดิมมาก เราเองก็คิดว่า ที่แม่คิดแบบนี้เพราะแม่ไม่อยากแต่งงานกับพ่อตั้งแต่แรกหรือเปล่า เวลามีปัญหาไม่เคยเคลียร์กันให่จบหรือเปล่า หรือเวลามีปัญหาแล้วชอบเก็บไว้รอระเบิดรวดเดียว บางทีมีอะไรเค้าก็จะพยายามทำเอง ไม่ขอความช่วยเหลือ เพราะตอนแต่งงานเข้าบ้านพ่อที่เป็นคนจีนโดนคนดูถูกว่าเป็นคนต่างจังหวัดจะทำมาหากินอะไรเป็น (อย่าดราม่าประเด็นดูถูกเพราะคนนั้นเป็นคนแก่มากๆๆๆๆๆๆๆๆแบบเค้าเสียไปแล้ว)
เราเลยรู้สึกว่า เหมือนแม่ไม่มีความสุขเลย เค้าทนมาตลอด ชอบบอกว่าการแต่งงานต้องเลื่อกคู่ดีมากๆ เราสงสัยว่า ต้องดีขนาดไหน เรา(อายุ27)คบกับแฟนมาสี่ปี ทะเลาะกันก็มี แต่เวลามีปัญหาเราชอบเคลียร์ให้จบ ถ้ามีเรื่องทะเลาะอีก จะไม่หยิบเรื่องที่เคยเคลียร์ไปแล้วมาพูดอีก เราเลยสงสัยว่า ถ้าเราแต่งงานไป เราจะเป็นเหมือนแม่มั้ย ที่พอมีเรื่องจะคอยทนเพื่อรักษาการแต่งงาน? รักษาครอบครัว? รักษาหน้า? หรือว่าอะไร คือตอนนี้เราเองก็สับสนมากๆ
และก็เริ่มกลัวเรื่องการแต่งงานไปด้วยหน่อยๆ
เราเคยมีโอกาสฟังรายการวิทยุที่คุณหนูดีจัดเรื่องปัญหาครอบครัวที่หากพ่อแม่หย่ากัน ควรบอกลูกอย่างไร ถึงแม้บ้านเรายังไม่ได้หย่ากัน แต่เราก็รู้สึกได้เลยว่าคุณหนูดีพูดถูกในประเด็นที่ ถ้าพ่อแม่มีเรื่องทะเลาะกัน ไม่ควรไปเล่าให้ลูกฟัง ว่าพ่อไม่ดีอย่างนู้น แม่ไม่ดีอย่างนี้ เราเองก็รู้สึก ทุกวันนี้เราไม่ค่อยโอเคกับพ่อ ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากที่แม่ชอบบอกว่าพ่อไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้
อยากถามคนที่แต่งงานมาแล้ว รู้สึกว่าต้องทนมั้ยคะ วิธีการจัดการปัญหาที่ดีคืออะไรคะ การนั่งคุยเปิดอกเลย หรือว่าเก็บเงียบดีกว่า